استاندارد چیست؟ + تاریخچه استاندارد در ایران و جهان
موفقیت و بهره بردن صحیح از هستی در گرو شناخت ضوابط و معیارهای حاکم بر طبیعت و اجرای آنهاست. امروزه به چهارچوب این قوانین و ضوابط ، واژه مدرنیته” استاندارد” اطلاق می گردد.
در دنیای پیشرفته کنونی ، رعایت استانداردو ارتقای سطح کیفیت محصول ها و خدمات، که به نوعی مدیریت کیفیت نیز محسوب می گردد، پیش شرط ورود به عرصه رقابت و رمز ماندگاری در بازارهای جهانی است.
تاریخچه جهانی:
در سال ۱۹۲۶ میلادی بنیاد سازمانی جهت استانداردرشته ها گذارده شد که به نام اتحادیه بین المللی سازمان های ملی استانداردخوانده شد. این اتحادیه تا آغاز جنگ جهانی دوم فعالیت داشت و سر انجام منحل گردید.
در تاریخ ۱۴ اکتبر ۱۹۴۶ میلادی برابر با ۲۲ مهر ۱۳۲۵ هجری شمسی ، نمایندگان ۲۵ کشور که عمدتاً عضو کمیته هماهنگی استاندارد وابسته به سازمان ملل متحد بودند، در لندن اجتماعی تشکیل دادند و پس از مذاکره های طولانی به تأسیس سازمان بین المللی استاندارد با حروف اختصاریISO به منظور یکپارچه کردن تدوین استاندارد در سراسر جهان، ایجاد تسهیلات در تجارت بین المللی، حمایت از تولید کننده و مصرف کننده و توسعه همکاری های علمی ، فناوری ، اقتصادی و غیره توافق نمودند. این سازمان که هم اکنون مقر آن در ژنو سوییس است، مهمترین سازمان جهانی برای تهیه کلیه استانداردهای رشته های مختلف به استثنای دو رشته برق و الکترونیک و مواد دارویی می باشد.
تاریخچه در ایران:
تأسیس یک سازمان برای استانداردکردن کالاها در ایران از سال ۱۳۳۲ مورد توجه رسمی دولت واقع گردید. از آغاز همان سال مقدمه ساختمان و تأسیس اداره استانداردایران فراهم شد و در ۷ تیر ۱۳۳۸ عنوان آن به سازمان استانداردتغییر یافت .
همچنین لازم به ذکر است ، شرکت پویندگان بهبود کیفیت با توجه به تجربیات مدیران و کارشناسان خود تایید صلاحیت حقوقی سازمان استاندارد ایران را در زمینه تدوین استانداردهای ملی ایران اخد نموده است و تاکنون ۳۹ مورد استاندارد ملی ایران توسط این شرکت تدوین و توسط موسسه استاندارد ایران رسما منتشر شده است.
Leave A Comment